Rozdział 25, Part I.

        Zero reakcji. Staliśmy bez ruchu wpatrując się przed siebie. Te 5 metrów, które nas dzieliło było niczym wielka przepaść. Przepaść, co nigdy nie zniknie…

-Jess. – z zamyśleń wyrwał mnie głos Jareda. Spojrzałam na niego. – Wszystko ok?

-Jak najbardziej. – odparłam. Rzuciłam jeszcze tylko krótkie spojrzenie osobie, która wcześniej przykuła moją uwagę.

-Chodźmy stąd. – powiedziałam. Odwróciłam się łapiąc Jareda za nadgarstek i skierowałam się w stronę samochodu.

-Jessica, nie masz zamiaru z nim pogadać?

-Nie.

-Powiem szczerze, ulżyło mi. Jak go zobaczyłem to wystraszyłem się, że wrócicie do siebie.

-Możesz być spokojny.

-Jess! Czekaj! – krzyczały Emma i Grace. – Czemu już jedziecie?

-Widziałam Lukasa, nie mam zamiaru tu dłużej być.

-Jak to Lukasa?! – powiedziały równocześnie.

-No tak to.

-Co się dzieje? – dołączyli do nas Scott i Austin. Nie chciało mi się 10 razy opowiadać tej całej historii. Otworzyłam samochód i zajęłam miejsce pasażera. Jared jeszcze przez kilka minut tłumaczył wszystko, w końcu także wsiadł do auta.

-Gdzie chcesz jechać? – spytał. – Mam zawieść cię do domu?

-Zwariowałeś? Jest dopiero kilkanaście minut po północy, a ja miałam zamiar bawić się do białego rana. Zabierz mnie do jakiegoś klubu.

-Dzisiaj kluby są przepełnione, na pewno w żadnym nie znajdziemy o tej porze miejsca. Znam tylko jedno miejsce, gdzie byśmy się zmieścili..

-To jedźmy tam.

-Nie. Nie chcę cię tam zabierać.

-Dlaczego?

-Niebezpieczne miejsce.

-Przecież będziesz cały czas przy mnie, nic mi się nie stanie.

Mówiąc to, nie wiedziałam w co się pakuję…
_____________________________
Jest to taka zapowiedź rozdziału 25. Krotko, ale to tak specjalnie. Będę tak czasami robić, czyli dzielić rozdziały na mniejsze części, przynajmniej wtedy będę częściej się tu odzywać ;p  Do następnego ;*
Angie.